επισκευάζονταν σε ένα συνεργείο.
Έχουμε φθάσει στην περιοχή Κυψέλη, που είναι αρκετά πυκνοδομημένη.
Εδώ τα πράγματα είναι σκληρά. Η φωτιά έχει περάσει μέσα από τα σπίτια,
και νοιώθεις πως είναι θέμα χρόνου να δεις την πρώτη καμμένη οικία. Και
πραγματικά μέσα στα δεκάδες κατεστραμμένα πεύκα, ξεπροβάλει το άγριο
θέαμα ενός καμένου σπιτιού. Δεν μοιάζει με κύρια κατοικία, αλλά είναι
παντελώς κατεστραμμένη. Ένα άδειο κουφάρι, στέκει σαν φάντασμα να
θυμίζει την μανία της φωτιάς.
Οι εικόνες επαναλαμβάνονται αφού βρισκόμαστε στην καρδιά του γεγονότος.
Τώρα τα πεύκα είναι περισσότερα καμμένα και λιγότερα υγιεί. Η παραδοσιακή
ταβέρνα Πλάτανος και το βενζινάδικο λίγο πιο πάνω, μοιάζει να γλίτωσαν από
θαύμα. Όλη η αριστερή πλευρά όπου βρίσκεται και το χωρίο του Καλάμου,
όπως ανεβαίνει,είναι κατεστραμμένη και απορείς τι θα δεις όταν φθάσεις σε
αυτό.
Από την πλατεία στρίβουμε δεξιά μας, για να πάμε προς τις κατασκηνώσεις
και το μοναστήρι του Συμεών. Η φωτιά πέρασε μέσα από το χωριό,
κυριολεκτικά. Σε απόσταση 500 μέτρων από την κεντρική πλατεία, βρήκαμε
ακόμα μια καμμένη οικία. Τα διπλανά σπίτια σε απόσταση ελάχιστων μέτρων
που σώθηκαν (πάνω από δέκα), έχουν ”καψαλισμένους” τους κήπους και τα
λιγοστά δένδρα της αυλής τους, αποδεικνύουν το μέγεθος της μάχης που
δόθηκε, προκειμένου να σωθούν. Δυο γεροντάκια βγαίνουν, από το φτωχικό
σπίτι μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία μας, και πέφτουν με ευγνωμοσύνη
να ευχαριστήσουν τον συνοδό μας, μέσα σε κλάματα για την βοήθεια που
τους προσέφεραν λίγες ημέρες πριν. Συγκλονιστικές στιγμές…..
Το ίδιο σκηνικό και στην περιοχή των κατασκηνώσεων. Το μαύρο κι η
καταστροφή παντού, εκτός ευτυχώς των εγκαταστάσεων, που
προστατεύτηκαν στο έπακρο, καθώς και του έμψυχου δυναμικού, που
κατάφεραν να εκκενώσουν γρήγορα. Υπολογίζουν πως πάνω από 500 άτομα
μετακινήθηκαν τάχιστα και με ασφάλεια, προτού τα πράγματα γίνουν
δύσκολα. Άλλωστε αυτή ήταν και η κύρια επιδίωξη, όλων των εμπλεκομένων
φορέων. Καμιά ανθρώπινη απώλεια, καμιά χαμένη ανθρώπινη ζωή. Και
ευτυχώς επιτεύχθει.
Στον Άγιο Συμεών, η καταστροφή σταμάτησε ακριβώς στην πόρτα!!!!!
Απίστευτη εικόνα, μοιάζει με θαύμα. Περιμετρικά στη μονή, καμμένα
παντού(και ένα μικρο δωμάτιο που οι μοναχοί αγιογραφούσαν), παραδομένα
στο πύρινο μέτωπο και ένας δρόμος τριών μέτρων, σταμάτησε τον όλεθρο.
Ακόμα μια μάχη δόθηκε με το θεριό, που νικήθηκε, χάρη στις προσπάθειες
κάποιον ανθρώπων, γνωστών και αγνώστων.
Και εκεί καταλήγουμε. Πολλά έγιναν, που δεν θα μάθουμε ποτέ. Ανθρώπινες
στιγμές, εντάσεις, πόνου αγωνίας. Ο άνθρωπος βοήθησε τον άνθρωπο,
βάζοντας τον κόπο, τον πόνο την αυταπάρνηση, τον κίνδυνο, σε δεύτερη
μοίρα. Τέτοιες στιγμές φέρνουν κοντά όλους μας, θυμίζοντας μας πως η
ευδαιμονία και η ματαιότητα της ζωής, για μια στιγμή μοιάζουν ευτελή
συναισθήματα, μπροστά στον αληθινό όλεθρο. Εκεί που τα συναισθήματα
παγώνουν και το μεγαλείο της ψυχής του καθενός, δίνει στηρίγματα μέσα από
Θα ξεκινήσουμε από το μέγεθος της καταστροφής που αντικρίσαμε. Οιεικόνες είναι αποκαρδιωτικές. Στις λίγες φωτογραφίες που θα παραθέσουμε,παρακάτω είναι ελάχιστες να περιγράψουν την καταστροφή. Το οδοιπορικόξεκινά από την περιοχή ΒΛΑΣΤΟΣ, μια δύσβατη περιοχή, αρκετάπυκνοκατοικημένη με κατεξοχήν παραθεριστικές κατοικίες. Οι δρόμοι είναιτόσο στενοί που εάν εξαιρέσεις κάποιες κυρίες οδούς, τα περισσότεραδρομάκια είναι απροσπέλαστα για δυο αυτοκίνητα ταυτόχρονα. Όταν μεπλήρη ψυχραιμία χρειάζεται τέτοια προσπάθεια να αποφύγεις το διερχόμενοόχημα, σκεφτείτε εκείνες τις στιγμές του καυτού τριημέρου τι έγινε, με κόσμοπανικόβλητο να κυκλοφορεί και βαριά οχήματα(πυροσβεστικά) ναπροσπαθούν να φθάσουν όσο πιο έγκαιρα γίνεται. Άνθρωποι και μηχανές στακόκκινα απέναντι στο θεριό, χωρίς καθαρή σκέψη, σε συνθήκες φόβου για τηνζωή, τους κόπους, το νοικοκυριό, την περιουσία.
Και βρίσκεις σε κάθε γωνιά ή σε κάποιο ακάλυπτο οικόπεδο, αυτό πουπεριέγραφαν στις ειδήσεις ”καύσιμη ύλη”. Δεκάδες οικόπεδα, χωράφια,εκτάσεις γης, μοιάζουν εγκαταλελειμμένα στο έλεος, αφού άναρχη βλάστησηξεραμένων θάμνων κυρίως, έχουν κατακλύσει κάθε γωνιά αυτών τωνεκτάσεων με βλάστηση δυο μέτρων και ξερή, που μοιάζουν μεμπαρουταποθήκες. Και όπου υπάρχει άνοιγμα, σωροί από φερτά κλαδιά,φύλλα, χόρτα, προφανώς από κάθε ”νοικοκύρη”, που ένοιωσε την ανάγκη νακαθαρίσει τον κήπο του, να κουρέψει τα δένδρα του, και να εναποθέσει τονκόπο του στο διπλανό οικόπεδο, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα τηςαποκομιδής του.
Οι κρουνοί είναι εμφανείς στην κυρία οδό, που υπολογίζω πως ανά 150-200περίπου μέτρα, υπάρχει και ένας. Οι περισσότεροι φαίνονται καινούριοι και οιδιαπίστωση από τους ανθρώπους μας είναι πως οι περισσότεροι αλλάχθηκανπέρσι και φέτος και η εγκατάσταση τους λειτούργησε άψογα.”Όχι, από νερό δεν μείναμε σε αυτήν την περιοχή τουλάχιστον, υπήρχεεπάρκεια, μας είπαν”.Έχουμε σχεδόν αποπροσανατολιστεί. Που θα βγει αυτός ο δρόμος, δενγνωρίζουμε. Μπροστά μας βλέπουμε ένα απορριμματοφόρο του δήμου.”θύμα” και αυτό της πύρινης λαίλαπας, στο αμαξοστάσιο του δήμου στηνπεριοχή Καλάμου, που σώθηκε από τα χειρότερα τελευταία στιγμή, καιεπισκευάζονταν σε ένα συνεργείο.Έχουμε φθάσει στην περιοχή Κυψέλη, που είναι αρκετά πυκνοδομημένη.Εδώ τα πράγματα είναι σκληρά. Η φωτιά έχει περάσει μέσα από τα σπίτια,και νοιώθεις πως είναι θέμα χρόνου να δεις την πρώτη καμμένη οικία. Καιπραγματικά μέσα στα δεκάδες κατεστραμμένα πεύκα, ξεπροβάλει το άγριοθέαμα ενός καμένου σπιτιού. Δεν μοιάζει με κύρια κατοικία, αλλά είναιπαντελώς κατεστραμμένη. Ένα άδειο κουφάρι, στέκει σαν φάντασμα ναθυμίζει την μανία της φωτιάς.
Οι εικόνες επαναλαμβάνονται αφού βρισκόμαστε στην καρδιά του γεγονότος.Τώρα τα πεύκα είναι περισσότερα καμμένα και λιγότερα υγιεί. Η παραδοσιακήταβέρνα Πλάτανος και το βενζινάδικο λίγο πιο πάνω, μοιάζει να γλίτωσαν απόθαύμα. Όλη η αριστερή πλευρά όπου βρίσκεται και το χωρίο του Καλάμου,όπως ανεβαίνει,είναι κατεστραμμένη και απορείς τι θα δεις όταν φθάσεις σεαυτό.Από την πλατεία στρίβουμε δεξιά μας, για να πάμε προς τις κατασκηνώσειςκαι το μοναστήρι του Συμεών. Η φωτιά πέρασε μέσα από το χωριό,κυριολεκτικά. Σε απόσταση 500 μέτρων από την κεντρική πλατεία, βρήκαμεακόμα μια καμμένη οικία. Τα διπλανά σπίτια σε απόσταση ελάχιστων μέτρωνπου σώθηκαν (πάνω από δέκα), έχουν ”καψαλισμένους” τους κήπους και ταλιγοστά δένδρα της αυλής τους, αποδεικνύουν το μέγεθος της μάχης πουδόθηκε, προκειμένου να σωθούν. Δυο γεροντάκια βγαίνουν, από το φτωχικόσπίτι μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία μας, και πέφτουν με ευγνωμοσύνηνα ευχαριστήσουν τον συνοδό μας, μέσα σε κλάματα για την βοήθεια πουτους προσέφεραν λίγες ημέρες πριν. Συγκλονιστικές στιγμές…..
Το ίδιο σκηνικό και στην περιοχή των κατασκηνώσεων. Το μαύρο κι ηκαταστροφή παντού, εκτός ευτυχώς των εγκαταστάσεων, πουπροστατεύτηκαν στο έπακρο, καθώς και του έμψυχου δυναμικού, πουκατάφεραν να εκκενώσουν γρήγορα. Υπολογίζουν πως πάνω από 500 άτομαμετακινήθηκαν τάχιστα και με ασφάλεια, προτού τα πράγματα γίνουνδύσκολα. Άλλωστε αυτή ήταν και η κύρια επιδίωξη, όλων των εμπλεκομένωνφορέων. Καμιά ανθρώπινη απώλεια, καμιά χαμένη ανθρώπινη ζωή. Καιευτυχώς επιτεύχθει.Στον Άγιο Συμεών, η καταστροφή σταμάτησε ακριβώς στην πόρτα!!!!!Απίστευτη εικόνα, μοιάζει με θαύμα. Περιμετρικά στη μονή, καμμέναπαντού(και ένα μικρο δωμάτιο που οι μοναχοί αγιογραφούσαν), παραδομέναστο πύρινο μέτωπο και ένας δρόμος τριών μέτρων, σταμάτησε τον όλεθρο.
ΠΟΤΕ ΠΙΑ….ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ,ΠΟΛΙΤΕΣ,ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ…….
